روستای مز جایی برای زندگی

مهم‌ترین و به یادماندنی‌ترین جمله رهبر انقلاب در سال ۹۱ چیست؟

در سالی كه گذشت بیش از ۸۸ صفحه از صفحات پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب KHAMENEI.IR به متن سخنان و پیام‌های حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای اختصاص پیدا كرد.

به نظر شما مهم‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین جمله‌ی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سالی كه گذشت، كدام جمله است؟

نظرتان را از طریق همین صفحه ارسال و یا به شماره 20110 پیامك كنید تا در ذیل همین نوشته منتشر شود.
برای سهولت در انتخاب می‌توانید از صفحات «بیانات»، «پیام‌ها» و جستجو عبارت مورد نظر خود را بیابید. این نظرسنجی تا روز ۱۴ فروردین‌ماه سال ۱۳۹۲ ادامه خواهد داشت.
در سال‌های ۸۹ و ۹۰ نیز كاربران مهم‌ترین جمله سال را انتخاب كردند كه شما می‌توانید آن را از اینجا و اینجا مشاهده كنید.

تا كنون بیش از » 4000 پیامك و 300 كامنت « دریافت شده است. جملات منتشر شده در این صفحه «فقط» كامنت‌های ارسالی به سایت است و پیامك‌های دریافتی نیز در آینده منتشر خواهد شد.

رابطه دختر و پسر درقرآن

یکى از مسائِل فرهنگى ـ اجتماعى جامعهٔ ما ، مسألهٔ ارتباط دختر و پسر است. این مسأله در جامعهٔ ما به طور کامل حل نشده و جایگاه درخورِ خود را نیافته است.
این مشکل، در بعضى اماکن و شرایط، مثل دانشگاهها، پارکها، کوچه‌ها، خیابانها، مجالس و محافل و شب نشینی‌هاى متقابل فامیلی، نمود بیشترى پیدا می‌کند.
دانشگاهها گاه با تفکیک دانشجویان دخترو پسر، گاه با احضارِ متخلفان به کمیته‌هاى انضباطى و تعلیق ترم و محرومیّت از تحصیل، بامسأله برخورد می‌کنند.
علی‌رغم همهٔ تلاشهایى که در جهتِ حلّ این مشکل صورت گرفته و می‌گیرد، این مسأله هنوز چارچوب معین و وضعیت مطلوب خود را به دست نیاورده و همواره هاله‌اى از ابهام و زوایاى مجهول، گرداگرد موضوع را فراگرفته است. نگاهى هرچند گذرا به قرآن، چشم‌اندازى روشن را پیش روى ما می‌نهد. البته بررسى ابعاد مختلف موضوع با روش خاص اجتهادی، فراتر از بحث حاضر است و در واقع گفته‌هاى این مقاله بعد از آراء فقهى فقها و صرفاً ذکر موارد قرآنی، عنوان مورد نظر است.
ما هنوز نتوانسته‌ایم«الگوى کاملی» از روابط مطلوب دختر و پسر ارائه دهیم.
با توجّه به این ضرورتها، قرآن را می‌گشاییم و دلهاى خویش را در آبشخور کوثر آن شست‌و‌شو می‌دهیم، باشد که از نورش بهره‌مند گردیم و در این مسیر به پاسخ مطلوب برسیم.
در قرآن کریم، در سوره‌هاى قصص، احزاب، یوسف، مریم و… از روابط دو جنس سخن به میان آمده است.
پیش از بررسى قرآنى مسأله، بهتر است بدانیم که در باب روابط دو جنس مخالف، سه فرض متصوّر است:
۱ ـ ارتباط افسار گسیخته
۲ ـ منع شدید
۳ ـ راهِ حلّ وسط
فرض اوّل: این فرض، هرگونه محدودیتى را مردود شمرده، آزادى در روابط را به طور افراطی(اعم از رفاقت، مسافرت، کنار دریا رفتن و…) مجاز می‌شمارد. ارتباط افسار گیسخته، به اعتقاد نگارنده، محصولِ فرهنگ غرب و ناشى از عصیانِ رنسانس در برابر کلیسا و برخاسته از دهن کجى علوم تجربى به مذهب اختناق آفرین قرون وسطایى و دادگاههاى تفتیش عقاید است. مهمترین نظریه‌پرداز و مروّج ایدهٔ این نوع ارتباط، «فروید» است. در این نگرش، دو جنس می‌توانند با ارادهٔ آزاد خود هرگونه رابطه‌اى با یکدیگر داشته باشند.
فرض دوم: در این ایده، دو جنس مخالف حقّ ندارند هیچ‌گونه ارتباط کلامی، نگاهی، مکاتبه‌اى و تلفنى و… با یکدیگر داشته باشند. در این دیدگاه، براى اینکه مبادا دختران و زنان در دامِ ارتباط قرار گیرند و وسوسهٔ رابطه با رفیق آنها را نفریبد، باید آنان از بسیارى از فعّالیّت‌هاى اجتماعى و سیاسى و احراز مشاغل محروم کرد.
فرض سوم: بین دو راه افراط و تفریط، راه سوّمى نیز وجود دارد. به قرآن باز گردیم. در قرآن، مسألهٔ ارتباطِ دو جنس در ابعاد گوناگون و درگسترهٔ بسیار وسیعى مطرح شده است و شامل گفت‌و‌گوى دو جنس، نظر و نگاه، دست دادن و مصافحه کردن، مساعدت و کمک کردن و تنهایى و خلوت گزینى و دیگر انواع ارتباط می‌شود.
ما در آیات ۲۲ به بعد سورهٔ قصص، با جوانى پُرشور رو‌به‌رو هستیم، جوانى که به خاطرمبارزه با نظام فاسد، از دیار خویش می‌گریزد و به شهر مدین پناه می‌برد. در مدین کنار چاه آب، نگاهش در میان چوپانان ـ که براى آب دادن به گوسفندانشان آمده‌اند ـ به دو دختر جوان می‌افتد. در کارشان باریک می‌شود: چرا معطّل ایستاده‌اند؟ چرا به گوسفندانشان آب نمی‌دهند؟ کنجکاوی‌اش او را به سوى آنها می‌کشد. با طرح یک سؤال سر از کارشان درمی‌آورد: «ما خَطْبُکُما؟؛ چه می‌کنید؟ کارتان چیست؟»
آنان در پاسخ می‌گویند: «لانُسقى حتّى یُصْدِرَ الرِّعاءُ؛ مابه گوسفندان آب نمی‌دهیم تا آنکه چوپانان آب بردارند و سرچاه را خلوت کنند». در ذهن جوان، سؤالِ دیگرى جوانه می‌زند و می‌پرسد: مگر شما کسى را ندارید که در کارها کمکتان کند؟ و ذهن زیرک دختران جوان، منظورِ جوان را به خوبى درمی‌یابد و در ادامه می‌گویند: «وابونا شیخ کبیر؛ پدر ما پیرى سالخورده است».
نکته: تا اینجا از آیه استفاده می‌کنیم که ارتباط دو جنس مخالف، در حدّ مکالمه و گفت‌و‌گو، نهى نشده است.
نتیجه: ارتباط کلامى بین دختر و پسر اشکالى ندارد. (نفیِ دیدگاهِ منعِ شدید).
سؤال: آیا قرآن براى گفت‌و‌گوى دو جنس با یکدیگر قید و شرط و حدّ و مرزى از نظر کمیّت و کیفیّت قائل شده است؟ یا اینکه دختر و پسر بی‌هیچ قید و شرط و با هرشکل و شیوه‌اى می‌توانند با هم ارتباط گفتارى داشته باشند؟

در این زمینه، نیکوست با یکدیگر نگاهى به سورهٔ احزاب بیفکنیم. در این سوره (آیهٔ ۳۲) خطاب به زنان پیامبر(ص) می‌فرماید: «یا نساءَ النّبى لَسْتُنَّ کأحدٍ منَ النِّساءِ إن اتَّقَیْتُنَّ فلا تَخضعن بالقولِ فیطمع الذى فى قلبه مرض وقلن قولاً معروفاً؛ اى زنانِ پیامبر! شما همچون زنان دیگر نیستید، اگر پارسایى بورزید، به گفتار نرمى نکنید تا کسى که مرضى به دل دارد، طمع نیارد و سخنى پسندیده گویید».
گرچه خطابِ آیه به زنان پیامبر(ص) است، امّا تعلیلى که در آخر آیه آمده، همهٔ زنان و مردان را در برمی‌گیرد. جان کلام آنکه، آیهٔ سوره احزاب، ارتباط کلامى بین دو جنس را از دو طرف کنترل می‌کند. از طرفی، دختران هنگام سخن گفتن باید عفت در کلام را رعایت کنند و به گونه‌اى سخن نگویند که همراه عشوه و ناز باشد و دلها را مجذوب خود سازد و از سوى دیگر، به پسران نیز سفارش می‌کند که در مواجهه با جنس مخالف، با دلى پاک (و نه آکنده از تمایلات جنسی) رو‌به‌رو شوند.
پس، آیه از یک سو به دختران می‌گوید: در حین گفت‌و‌گو، بر لحن و صداى خویش کنترل داشته باشند و از سوى دیگر، به پسران سفارش می‌کند که بردلهاى خویش نظارت داشته باشند تا با دلى مرض آلود با دختران رو‌به‌رو نگردند.
مثال: درِ خانه را می‌زنند. دخترى جوان پشت ‌در می‌رود. حس می‌کند جوانى پشت‌در است. اولین رابطهٔ گفتارى دختر، با گفتن کلمهٔ «کیه» آغاز می‌گردد. حال، وى می‌تواند این کلمه را به گونه و کیفیتى پسندیده و توأم با متانت ادا کند، به طورى که از هرگونه شائبه‌اى به دور باشد (چنان‌که با مادر یا پدر وبرادر خود سخن می‌گوید) و یا با عشوه و ناز و با صدایى کشیده سخنان خویش را ادا کند و دل جوان را به خود مجذوب سازد و بلرزاند.
خلاصهٔ سخن آنکه:
ارتباط کلامى بین دو جنس، با دو شرط (کنترل صدا و حالت سخن گفتن از سوى دختران و کنترل دل از سوى پسران) مجاز شمرده شده است. در این باب نکته‌هاى جالب توجه بسیار است که در گفتارهایى دیگر بدان خواهیم پرداخت. ان شاء الله

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین(علیه السلام)

دل زارم برای تو زده لک،که کردم

نام زیبایت به دل حک،دعا کن

تا بقیع را هم بسازیم،حسین جان

                                ظریح نو مبارک

یکی از تازه‌ترین استفتائات از آیت‌الله مکارم شیرازی سوال خانمی است که نظر آیت‌الله مکارم شیرازی را را نسبت به شروط مورد علاقه او برای عقد ازدواج جویا شده است.

سوال عجیب و جواب قابل تامل

حتما بخوانید

درادامه مطلب

بسمه تعالی

پذیرش متمرکز رشته های تخصصی(سطح 2 و سطح 3)

حوزه های علمیه سراسر کشور

سال تحصیلی 93-92

زمان ثبت نام: 1391/12/01 تا 1392/01/25
زمان آزمون: 1392/02/20

برای اطلاع از شرایط ثبت نام به ادرس زیر مراجعه فرمایید:

http://www.howzeh-qom.com/news/مدیریت+رشته+های+تخصصی/313020/آغاز+پذیرش+متمرکز+رشته+های+تخصصیسطح+2+و+3+ویژه+برادران

اطـــلاعــيــه
پذيرش حوزه هاي علميّـة سراسركشورسال تحصيلی 93- 92 ویژه برادران

باياري خداوند متعال ودرظلِّ توجهات حضرت وليعصر(عج) مركزمديريت حوزه های علميه از برادران واجد شرايط براي تحصيل در دوره هاي بلند مدت و سفيران هدايت ثبت نام مي نمايد.

زمان ثبت نام ازتاریخ 91/12/15 الی 92/01/31 می باشد.

برای اطلاع از شرایط ثبت نام به آدرس زیر مراجعه فرماید:

http://www.howzeh-qom.com/news/اخبار+و+اطلاعیه+ها/313684/پذيرش+حوزه+هاي+علمیه+سراسركشورسال+تحصيلی+93-92+ویژه+برادران

آموزش‌ معنوی و اخلاقی کودکان:

یکی از وظایف آموزشی پدران و مادران، توجه به مسائل اخلاقی و معنوی کودکان است. لازم است والدین به همان اندازه که نسیت به مسائل درسی فرزندان خود حساسیت نشان می‌دهند، نسبت به مسائل معنوی و اخلاقی آنان نیز حساس باشند.
دوره کودکی و نوجوانی فرصت‌هایی هستند که در اختیار خانواده‌ها قرار گرفته‌اند تا پایه‌های اولیه این بنای اساسی را در فرزندان خود شکل دهند. والدین نباید منتظر بمانند تا همه مسائل آموزشی را مدرسه فرزندشان بر عهده بگیرد، بلکه باید به صورت فعال خود آموزش‌های لازم را داده و تعلیمات مدرسه‌ای را مکمل این برنامه بدانند. پایه‌گذاری سبک زندگی معنوی ظرافت‌هایی دارد که به برخی از آنها به صورت مختصر اشاره می‌شود:
دستورات الهی را در قالب تحولات مثبتی که ایجاد کرده‌اند، به فرزند خود معرفی کنید. در قالب داستانهایی مناسب با سن فرزندتان، به او بگویید که خداوند کی و کجا دستوراتی را برای روش زندگی انسان‌ها نازل کرده است. شما با شرح«شأن نزول» دستورات الهی، به درک بهتری از آنها خواهید رسید.
خوبی‌ها را تصدیق کنید. اگر می‌خواهید رفتارهای شایسته فرزندتان را تقویت کنید، از کوچکترین رفتار شایسته او غفلت نکرده و آن را مورد تشویق قرار دهید. حتی به خوبی‌های دیگران هم توجه کنید. مثلا می‌توانید به او بگویید: وقتی فلان کار خوب را انجام دادی، باعث افتخار من شدی!
در مقابل اگر می‌خواهید بدی‌ها و کارهای ناشایست را از او دور کنید، توجه زیادی به آنها نکنید. دائما خطاهای فرزندتان را به او گوشزد نکنید و آنها را بزرگ نشان ندهید. مدام مردم را به خاطر کارهایشان مورد انتقاد قرار ندهید.
قوانین مذهبی را به طور محدود به فرزندتان آموزش دهید؛ از قوانین ساده‌تر آغاز کنید.
برخی کودکان تصور می‌کنند که ادیان سرشار از قوانین متعدد بوده و درباره باید‌ها و نباید‌ها سخن می‌گویند تا جایی که هیچ نوع آزادی و اختیاری برای تصمیم‌گیری انسان باقی نمی‌گذارند، لذا تمایلی به مذهبی بودن ندارند. در حالی که دستورات خدا بسیار محدود و ساده هستند.
اصول مذهبی را متناسب با سن فرزندتان آموزش دهید.

سنین دوره ابتدایی

دستورات الهی را در شکل ساده و اصلی آن آموزش دهید.
از فرزندتان بخواهید تا قوانین الهی را با زبان و درک و فهم خودش بیان کند.
موارد عینی قوانین در زندگی و تجربه فرزندتان و نیز روابط اجتماعی در حال رشد او را نشان دهید.

سنین مدرسه راهنمایی و نوجوانان

معانی مختلف یک قانون را برای فرزندتان بیان کنید. به عنوان مثال به او بگویید قانون «کسی را به قتل نرسانید» محدود به کشتن انسان‌ها نبوده و هتک حرمت انسانها را نیز در بر می‌گیرد.

تناقضاتی را که اجرای یک قانون ممکن است ایجاد کند، برای فرزندتان توضیح دهید. مثلا آیا کشتن یک نفر برای نجات فردی دیگر جایز است یا نه؟
درباره انگیزه و نیت اعمال، با فرزندتان صحبت کنید. آیا انجام کاری با نیت خیر با انجام همان کار با انگیزه ریاکاری برابر است؟
به فرزندتان بیاموزید که هنگام زیر پا گذاشتن یک قانون چه باید کرد؟

ادیان از یک سو انسانها را به اطاعت از قوانین الهی دعوت می‌کنند و از سوی دیگر، توبه انسانهای خطاکار را می‌پذیرند و راه اصلاح اشتباهات را معرفی می‌کنند.

شما نیز عذرخواهی فرزندتان را به خاطر اشتباهاتی که مرتکب می‌شود، بپذیرید و از او بخواهید که نزد خدا نیز به اشتباه خود اعتراف کرده و طلب بخشش کند. آنگاه به اصلاح اشتباهات خود پرداخته و سعی کند که آن را تکرار نکند.

به فرزندتان اطمینان بدهید که کینه‌ای از رفتار او در دل ندارید و به محض اصلاح اشتباه، آن را فراموش خواهید کرد. شما با این نوع رفتارتان او را به سوی خداوند بخشنده هدایت خواهید کرد.

اهل محاسبه باش

پدرمهربان

روحت شاد و یادت گرامی باد